UG
Belki saklı kalır bir yerde diye
depolamaya devam ediyorum içimdeki artıkları, umarım bir gün savrulmazlar sağa
sola..
Anladığım kadarıyla, gözlerim kapanırken yazmak biraz daha bütünselden ayırıyor. ayrılsın diye yapmıyorum.
Devam ediyorum...
İçindekileri masanın üstüne koydu sesi biraz kirli adam, kadın masanın sol yanında, gri gözlerini adama dikmiş bakıyordu, rimeli yüzüne akmış; sanki bir asır önce sürülmüş bulutlu gözlerine.
Masada duran iç organlar mide bulandırıcı. Bir ziyafette, Camford'da takdim edilecekler bugün.
Bulanık gecenin ardından parçalanmış bedenine bakmak zor,
Ekşi bir koku gelince, kadın doğruluyor o an. Küçük, ahşap evin toplam üç karış olan ve ortalarından artı şeklinde dörde bölünmüş penceresinden nemli gökyüzünü seyrediyor ellerini yüzüne dayamış yaşlı kadın.
Nefes alırken camdaki buhar sıcak ve soğuğu anlatır anlayabilenler için. Bugün kan kaybından ölecek adamın soğuk nefesi de bu camda şu anda. Daha sonra da başkalarının nefesi ilişecek puslu cama.
Sürgün...
Bunun adı "sürgün".
Dünya'dan rastgele seçilmiş ömürlerin, parça parça bedenlerinden ruhlarının ayrılması,
kadının gözlerindeki ince rimelin zamana dayanamaması...
Bunun adı belki "kazanış" belki "kaybediş"... Belki bugün Camford'daki ziyafette bu kişi dile gelmeli parçalanmışken.
Bu toplantıyı amacından kurtarır gri gözleriyle gökyüzüne bakan belki.
Tahminin imkansızlığı ve hesaplayamama yeteneksizliği, yoksunluğumuz bugünü anlatmayacak.
Anladığım kadarıyla, gözlerim kapanırken yazmak biraz daha bütünselden ayırıyor. ayrılsın diye yapmıyorum.
Devam ediyorum...
İçindekileri masanın üstüne koydu sesi biraz kirli adam, kadın masanın sol yanında, gri gözlerini adama dikmiş bakıyordu, rimeli yüzüne akmış; sanki bir asır önce sürülmüş bulutlu gözlerine.
Masada duran iç organlar mide bulandırıcı. Bir ziyafette, Camford'da takdim edilecekler bugün.
Bulanık gecenin ardından parçalanmış bedenine bakmak zor,
Ekşi bir koku gelince, kadın doğruluyor o an. Küçük, ahşap evin toplam üç karış olan ve ortalarından artı şeklinde dörde bölünmüş penceresinden nemli gökyüzünü seyrediyor ellerini yüzüne dayamış yaşlı kadın.
Nefes alırken camdaki buhar sıcak ve soğuğu anlatır anlayabilenler için. Bugün kan kaybından ölecek adamın soğuk nefesi de bu camda şu anda. Daha sonra da başkalarının nefesi ilişecek puslu cama.
Sürgün...
Bunun adı "sürgün".
Dünya'dan rastgele seçilmiş ömürlerin, parça parça bedenlerinden ruhlarının ayrılması,
kadının gözlerindeki ince rimelin zamana dayanamaması...
Bunun adı belki "kazanış" belki "kaybediş"... Belki bugün Camford'daki ziyafette bu kişi dile gelmeli parçalanmışken.
Bu toplantıyı amacından kurtarır gri gözleriyle gökyüzüne bakan belki.
Tahminin imkansızlığı ve hesaplayamama yeteneksizliği, yoksunluğumuz bugünü anlatmayacak.
Daha derine ve UG'ye dönelim öyleyse.
UG'de bugün hüzün var. Gri gözlünün ne hissettiğini bilmiyor; ama UG ayaklarındaki acıdan şikayetçi ve devam eden yürüyüşün suçlusu koca bir kara parçası.
Alt dünya...
Kara mizah…
Yol devam ediyor...
Önümde bir balık var. Gökyüzünde yüzüyor, ne tuhaf! Sonra süzülerek yanıma geliyor. Gözlerini gözlerime dikmiş, bana bakıyor... Bakıyor... Bakıyor… Hipnozdayım.
Balık bir profesyonel değildi sanırım. Biraz daha gerçeğe dönmek istemiştim, kurtuluşu gri gözlerinde buldum balığın.
"Pi'yi tamamla!" Bu imkansız ama!
İşte, bir şok… CardAid yardımımda... Bu artçı kriz cebimdeki kalp şok cihazını durduramaz.
20 Mayıs 2010
UG'de bugün hüzün var. Gri gözlünün ne hissettiğini bilmiyor; ama UG ayaklarındaki acıdan şikayetçi ve devam eden yürüyüşün suçlusu koca bir kara parçası.
Alt dünya...
Kara mizah…
Yol devam ediyor...
Önümde bir balık var. Gökyüzünde yüzüyor, ne tuhaf! Sonra süzülerek yanıma geliyor. Gözlerini gözlerime dikmiş, bana bakıyor... Bakıyor... Bakıyor… Hipnozdayım.
Balık bir profesyonel değildi sanırım. Biraz daha gerçeğe dönmek istemiştim, kurtuluşu gri gözlerinde buldum balığın.
"Pi'yi tamamla!" Bu imkansız ama!
İşte, bir şok… CardAid yardımımda... Bu artçı kriz cebimdeki kalp şok cihazını durduramaz.
